Blog Jongeren en participatie
23 mei 2022
Sinds januari werk ik als adviseur bij WesselinkVanZijst. Ik ben ondergedompeld in de wereld van Strategisch OmgevingsManagement, Mutual Gains Approach, BATNA’s, ZOPA’s en belangen. In de SOM methodiek wordt de analyse van issues en stakeholders gemaakt op basis van belangen. Niet macht, status of standpunten, maar belangen zijn het uitgangspunt. Deze notie sprak mij gelijk aan.
Ik zet mij al lange tijd in voor een organisatie die meer jongeren bij vredes- en verzoeningsprocessen probeert te betrekken. Jongeren hebben een enorm belang bij besluiten over de toekomst. Volgens het SOM-gedachtegoed zouden jongeren daarmee een belangrijke stakeholder met een plek aan tafel moeten zijn. Dit geldt uiteraard niet alleen voor conflictgebieden. In Nederland is 28% van de bevolking onder de 25 jaar. Deze groep zal het langste het effect ervaren van de maatschappelijke keuzes die nu gemaakt worden. De energietransitie, het pensioenstelsel, de woningbouwopgave, het belastingstelsel, de ontwikkeling van de luchtvaart, de staat van het onderwijs; het zijn stuk voor stuk onderwerpen die de toekomst van Nederland in belangrijke mate zullen bepalen. Een toekomst waar de huidige jongeren in onze samenleving het langst in zullen moeten werken, wonen en leven. Deze groep heeft dus een enorm belang en is daarmee logischerwijs een belangrijke stakeholder.
Toch ben ik in mijn prille loopbaan in het omgevingsmanagement jongeren nog niet tegengekomen als stakeholder. In de komende periode ga ik met de vraag op pad waarom jongeren (vaak) niet als stakeholder aan tafel zitten en nog belangrijker: hoe jongeren op een betekenisvolle manier wel betrokken kunnen worden.
Deze groep vormt immers een belangrijk onderdeel van de huidige maatschappij. Deze jongeren zijn expert van hun eigen leven en brengen veel kennis met zich mee. Ze schuiven aan tafel met hun eigen unieke inzichten die het proces kunnen verrijken. Ze dragen ook op een andere manier bij aan het proces. Ze hebben een frisse blik en durven buiten de bestaande kaders te denken omdat ze (nog) niet veel ervaring hebben met deze kaders. Ze worden nog niet tegengehouden door ‘mislukte’ pogingen uit het verleden, scheefgegroeide relaties of nostalgische gevoelens dat vroeger alles beter was. En: jongeren zijn essentieel voor het draagvlak en de implementatie en daarmee ook de uiteindelijke slagingskans van een SOM proces.
Auteur: Steffie Bes
Ik zet mij al lange tijd in voor een organisatie die meer jongeren bij vredes- en verzoeningsprocessen probeert te betrekken. Jongeren hebben een enorm belang bij besluiten over de toekomst. Volgens het SOM-gedachtegoed zouden jongeren daarmee een belangrijke stakeholder met een plek aan tafel moeten zijn. Dit geldt uiteraard niet alleen voor conflictgebieden. In Nederland is 28% van de bevolking onder de 25 jaar. Deze groep zal het langste het effect ervaren van de maatschappelijke keuzes die nu gemaakt worden. De energietransitie, het pensioenstelsel, de woningbouwopgave, het belastingstelsel, de ontwikkeling van de luchtvaart, de staat van het onderwijs; het zijn stuk voor stuk onderwerpen die de toekomst van Nederland in belangrijke mate zullen bepalen. Een toekomst waar de huidige jongeren in onze samenleving het langst in zullen moeten werken, wonen en leven. Deze groep heeft dus een enorm belang en is daarmee logischerwijs een belangrijke stakeholder.
Toch ben ik in mijn prille loopbaan in het omgevingsmanagement jongeren nog niet tegengekomen als stakeholder. In de komende periode ga ik met de vraag op pad waarom jongeren (vaak) niet als stakeholder aan tafel zitten en nog belangrijker: hoe jongeren op een betekenisvolle manier wel betrokken kunnen worden.
Deze groep vormt immers een belangrijk onderdeel van de huidige maatschappij. Deze jongeren zijn expert van hun eigen leven en brengen veel kennis met zich mee. Ze schuiven aan tafel met hun eigen unieke inzichten die het proces kunnen verrijken. Ze dragen ook op een andere manier bij aan het proces. Ze hebben een frisse blik en durven buiten de bestaande kaders te denken omdat ze (nog) niet veel ervaring hebben met deze kaders. Ze worden nog niet tegengehouden door ‘mislukte’ pogingen uit het verleden, scheefgegroeide relaties of nostalgische gevoelens dat vroeger alles beter was. En: jongeren zijn essentieel voor het draagvlak en de implementatie en daarmee ook de uiteindelijke slagingskans van een SOM proces.
Auteur: Steffie Bes